نکاتی که در مورد لوازم آرایشی نمی دانستید

به موادی که برای زیباسازی، حفظ یا تغییر ظاهر،  پاکسازی، رنگ‌آمیزی، حالت‌دهندگی یا محافظت از پوست، مو، ناخن، لب‌ها، چشم‌ها یا دندان‌ها راستفاده می‌شود را لوازم آرایشی میگویند.

قدیمی ترین لوازم آرایشی شناخته شده برای باستان شناسان در هزاره چهارم قبل از میلاد در مصر مورد استفاده قرار می گرفت، همانطور که بقایای آثاری که احتمالاً برای آرایش چشم و استفاده از مواد معطر استفاده می شد نشان می دهد. با شروع دوران مسیحیت، لوازم آرایشی در امپراتوری روم به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. سرمه (ماده‌ای بر پایه سیاه و سفید یا آنتیموان) برای تیره‌کردن مژه‌ها و ابروها و برجسته کردن پلک‌ها استفاده می‌شد. از رنگ سرخ برای قرمز کردن گونه ها استفاده می شد و از پودرهای سفید مختلف برای شبیه سازی یا افزایش شفافیت چهره استفاده می شد. روغن های حمام به طور گسترده مورد استفاده قرار می گرفت و ساینده های مختلفی به عنوان خمیر دندان استفاده می شد. عطرهایی که در آن زمان مورد استفاده قرار می‌گرفت بر اساس رایحه‌های گلی و گیاهی بودند که توسط رزین‌های طبیعی به عنوان تثبیت‌کننده حفظ می‌شدند.

چرا شروع به آرایش کردیم؟

همراه با سایر اصلاحات فرهنگی، لوازم آرایشی از بسیاری از اروپا با سقوط امپراتوری روم در قرن پنجم میلادی ناپدید شد. تا قرون وسطی که جنگجویان صلیبی که از خاورمیانه بازمی‌گشتند، لوازم آرایشی و عطریات را از سفرهای خود بازگرداندند، احیا نشد. لوازم آرایشی در اروپا در مقیاس وسیع در رنسانس دوباره ظاهر شد و ایتالیا (قرن 15 تا 16) و فرانسه (قرن 17 به بعد) مراکز اصلی تولید آنها شدند. در ابتدا آرایش فقط توسط خانواده سلطنتی، درباریان و اشراف استفاده می شد، اما در قرن هجدهم تقریباً همه طبقات اجتماعی از لوازم آرایشی استفاده کردند. در طول دوران محافظه کار ویکتوریایی قرن نوزدهم، استفاده آشکار از لوازم آرایشی توسط جامعه در ایالات متحده و بریتانیا مورد بی مهری قرار گرفت. با این حال، زنان فرانسوی به استفاده از آرایش ادامه دادند و فرانسه در آن زمان در توسعه علمی و تولید لوازم آرایشی پیشگام بود. پس از جنگ جهانی اول، هرگونه تعصب انگلیسی-آمریکایی نسبت به آرایش کنار گذاشته شد و محصولات و تکنیک های جدید ساخت، بسته بندی و تبلیغات لوازم آرایشی را در مقیاسی بی سابقه در دسترس قرار داده است.

آماده سازی و مراقبت از پوست

آماده سازی برای مراقبت از پوست خط اصلی لوازم آرایشی را تشکیل می دهد. قدم اساسی در مراقبت از صورت پاکسازی است و صابون و آب هنوز یکی از موثرترین ابزارها است. کرم‌ها و لوسیون‌های پاک‌کننده مفید هستند، اما اگر قرار است آرایش سنگین پاک شود یا پوست به صابون حساس باشد. ماده فعال آنها در اصل روغن است که به عنوان یک حلال عمل می کند و در یک امولسیون (مخلوطی از مایعاتی که در آن یکی به صورت قطرات در دیگری معلق است) با آب ترکیب می شود. کرم سرد، یکی از قدیمی‌ترین محصولات زیبایی، در اصل از آب مخلوط شده با چربی‌های طبیعی مانند روغن خوک یا روغن بادام تشکیل می‌شد، اما آماده‌سازی‌های مدرن از روغن معدنی ترکیب شده با یک امولسیفایر استفاده می‌کنند که به پراکندگی روغن در آب کمک می‌کند. نرم‌کننده‌ها (کرم‌های نرم‌کننده) و کرم‌های شب، کرم‌های سرد سنگین‌تری هستند آنها اغلب یک لایه غلیظ در طول شب روی صورت باقی می گذارند، بنابراین از دست دادن آب از پوست در طول آن دوره به حداقل می رسد.

کرم ها و لوسیون های دست برای جلوگیری یا کاهش خشکی و زبری ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شوینده خانگی، باد، آفتاب و جو خشک استفاده می شوند. مانند کرم‌های صورت، این کرم‌ها عمدتاً با جایگزینی آب از دست رفته و گذاشتن لایه‌ای روغنی عمل می‌کنند تا از دست دادن رطوبت بعدی را کاهش دهند در حالی که فرآیندهای طبیعی بدن آسیب را ترمیم می‌کنند.

کرم پودر، پودر صورت و رژلب

پایه کلاسیک کرم ناپدید شونده است که در اصل یک امولسیون روغن در آب است که حاوی حدود 15 درصد اسید استئاریک (یک اسید چرب جامد) است که بخش کوچکی از آن صابونی شده به منظور ایجاد کیفیت درخشندگی چنین کرم‌هایی هیچ پوشش روغنی باقی نمی‌گذارند، مواد زیادی برای ارائه ویژگی های یک پودر صورت خوب مورد نیاز است: تالک به پخش آسان آن کمک می کند. گچ یا کائولن به آن خاصیت جذب رطوبت می دهد. استئارات منیزیم به چسبندگی آن کمک می کند. اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم به آن اجازه می دهد تا پوست را کاملاً بپوشاند. و رنگدانه های مختلف رنگ می بخشد.

تعریف محصولات آرایشی و بهداشتی

طبق مقررات اتحادیه اروپا محصولات آرایشی بهداشتی تعریف زیر را شامل می شود:

منظور از "محصولات آرایشی و بهداشتی" هر ماده یا ترکیبیست که قرار است در تماس با قسمت‌های مختلف خارجی بدن انسان مانند اپیدرم، سیستم مو، ناخن‌ها، لب‌ها و اندام‌های تناسلی خارجی، دندان‌ها و بدن انسان قرار گیرد. و عمدتاً برای تمیز کردن، خوشبو کردن، تغییر ظاهر و / یا اصلاح بوی بدن و / یا محافظت یا حفظ آنها در شرایط خوب می باشند.

سه سوال اولیه وجود دارد که باید در هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک محصول می تواند به عنوان یک لوازم آرایشی طبقه بندی شود، مورد توجه قرار گیرد.

هدف لوازم آرایشی چیست؟

-تمیزی

-معطر بودن

-تغییر ظاهری در صورت و بدنمان

-از بین بردن بوی بدن

-محافظت از پوست

اگر هدف اصلی محصول انجام یکی از این عملکردها نباشد، محصول مورد نظر در دسته لوازم آرایشی قرار نمی گیرد.

-محصولی که برای پوشاندن ایرادات پوست استفاده می شود، یک ماده آرایشی است.

-محصولی که برای پنهان کردن لکه ارائه می شود اما هدف ثانویه آن جلوگیری از ایجاد لکه های بیشتر است، یک ماده آرایشی است.

محصولات آرایشی برای استفاده در کجا در نظر گرفته شده اند؟

اپیدرم

سیستم مو

ناخن ها

لب

اندام های تناسلی خارجی

دندان ها

غشای مخاطی حفره دهان

نکته: قطره‌های چشمی، دوش‌های واژینال، قطره‌های بینی و قرص‌های خوراکی برای بهبود ظاهر، لوازم آرایشی نیستند.

چه موادی در محصولات آرایشی ممنوع است؟

مواد نگهدارنده، فیلترهای UV و رنگ‌های مجاز در محصولات آرایشی و بهداشتی، مجاز نیستند.

اگر محصولی لوازم آرایشی نباشد، ممکن است تحت سیستم نظارتی دیگری مانند قرار گیرد. با این حال، باید مراقب بود که چیزی که در نگاه اول یک ماده آرایشی است، به دلیل ارائه، ادعاها یا ترکیب آن به دارو تبدیل نشود.

حتما در نظر داشته باشید که مواد تشکیل دهنده محصولات آرایشی را باید به طور مرتب بررسی کنید.