تاثیرات کار بر زندگی شما

مشغول کار خوب بودن برای سلامتی شما مفید است. «کار خوب» به عنوان داشتن شغل ایمن و مطمئن با ساعات و شرایط کاری خوب، مدیریت حمایتی و فرصت‌هایی برای آموزش و توسعه تعریف می‌شود.

شواهد روشنی وجود دارد که کار خوب سلامت و رفاه را در سراسر زندگی افراد بهبود می بخشد و  برعکس، بیکاری برای سلامتی و رفاه مضر است، زیرا با افزایش خطر مرگ و میر و عوارض همراه است.

برای بسیاری از افراد، به ویژه کسانی که دارای مشکلات سلامت روان، مشکلات اسکلتی عضلانی و ناتوانی جسمی هستند، این مسائل می تواند مانعی برای به دست آوردن و حفظ شغل باشد.

چرا اشتغال برای سلامت مهم است

از آنجایی که بزرگسالان شاغل بخش زیادی از زمان خود را صرف کار می کنند، شغل و محل کار ما می تواند تأثیر زیادی بر سلامت و رفاه ما داشته باشد. در واقع، اشتغال می تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر فرد، خانواده و جوامع آنها تأثیر بگذارد. بنابراین، کار و بیکاری مرتبط با سلامت از مسائل مهم بهداشت عمومی است.

شواهد روشنی وجود دارد که نشان می‌دهد کار خوب باعث بهبود سلامت و رفاه در سراسر زندگی افراد می‌شود، نه تنها از منظر اقتصادی، بلکه از نظر کیفیت زندگی. "کار خوب" نه تنها به معنای داشتن یک محیط کاری امن است، بلکه به معنای داشتن احساس امنیت، استقلال، مدیریت خط خوب و ارتباط در سازمان است.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد کار با کیفیت خوب از طریق ارائه موارد زیر از طرد اجتماعی محافظت می‌کند:

-درآمد

-تعامل اجتماعی

-نقش فرد در جامعه

-هویت و هدف

برعکس، شواهد واضحی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد بیکاری برای سلامتی شما مضر است، زیرا با افزایش خطر مرگ و میر و عوارض مرتبط است، از جمله:

-بیماری طولانی مدت

-بیماری قلب و عروقی

-سلامت روان ضعیف

-رفتارهای مضر برای سلامتی

همانطور که بیکاری می تواند یک عامل خطر برای بیماری های مختلف باشد، بیماریهایی مانند کمردرد نیز می تواند دلیل بیکاری باشد. این به عنوان "بیکاری مرتبط با سلامت" شناخته می شود.

هزینه بیماری

از دیدگاه کارفرما، مزایای یک نیروی کار سالم واضح است. کارکنان سالم بهره وری بیشتری دارند، مرخصی کمتری دارند و لزوماً نیازی به بازنشستگی زودهنگام ندارند.

نیروی کار ناسالم بر اقتصاد و جامعه ما تأثیر منفی می گذارد زیرا:

-از دست دادن بهره وری

-کاهش در دریافت مالیات بر درآمد

-افزایش مراقبت های غیررسمی

-افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی

با نگاهی به اقتصاد کلان، در بریتانیا هزینه‌های ترکیبی ناشی از بیکاری و غیبت ناشی از بیماری به حدود 100 میلیارد پوند در سال می‌رسد، بنابراین یک دلیل اقتصادی قوی برای اقدام وجود دارد. هزینه های ناخوشایند برای دولت بریتانیا حدود 50 میلیارد پوند در سال تخمین زده می شود که نتیجه پرداخت مزایا، هزینه های اضافی بهداشتی، مالیات ها و بیمه ملی است.

محیط های کاری ضعیف – از جمله تبعیض و نابرابری، حجم کاری بیش از حد، کنترل شغلی کم و ناامنی شغلی – خطری برای سلامت روان به همراه دارد.

15 درصد از بزرگسالان در سن کار در سال 2019 به اختلال روانی مبتلا بودند.

در سطح جهان، تخمین زده می شود که هر ساله 12 میلیارد روز کاری به دلیل افسردگی و اضطراب با هزینه 1 تریلیون دلار آمریکا در از دست دادن بهره وری از دست می رود.

اقدامات موثری برای جلوگیری از خطرات سلامت روان در محل کار، حفاظت و ارتقای سلامت روان در محل کار، و حمایت از کارگرانی که شرایط بهداشت روانی دارند، وجود دارد.

کار می تواند از سلامت روان محافظت کند.

تقریباً 60 درصد از جمعیت جهان شاغل هستند. همه کارگران حق داشتن محیطی امن و سالم در محل کار را دارند. کار شایسته با ارائه موارد زیر از سلامت روان حمایت می کند:

-امرار معاش؛

-احساس اعتماد به نفس، هدف و موفقیت؛

-فرصتی برای روابط مثبت و شمول در یک جامعه؛ 

برای افرادی که شرایط سلامت روانی دارند، کار شایسته می تواند به بهبودی و شمول، بهبود اعتماد به نفس و عملکرد اجتماعی کمک کند.

محیط های کاری ایمن و سالم نه تنها یک حق اساسی است، بلکه به احتمال زیاد تنش و درگیری ها در محل کار را به حداقل می رساند و حفظ کارکنان، عملکرد کاری و بهره وری را بهبود می بخشد. برعکس، فقدان ساختارها و حمایت های مؤثر در کار، به ویژه برای کسانی که با شرایط سلامت روانی زندگی می کنند، می تواند بر توانایی فرد برای لذت بردن از کار خود و انجام کار خود به خوبی تأثیر بگذارد. این می تواند حضور مردم در محل کار را تضعیف کند و حتی در وهله اول مانع از یافتن شغل شود.

خطرات سلامت روان در محل کار

در محل کار، خطرات سلامت روان، که خطرات روانی اجتماعی نیز نامیده می‌شود، ممکن است به محتوای شغل یا برنامه کاری، ویژگی‌های خاص محل کار یا فرصت‌های توسعه شغلی از جمله موارد دیگر مرتبط باشد.

خطرات سلامت روان در محل کار می تواند شامل موارد زیر باشد:

-استفاده ناکافی از مهارت ها یا کم مهارت بودن برای کار؛

-حجم کاری بیش از حد یا سرعت کار، کمبود نیروی انسانی؛

-ساعات طولانی، یا غیر قابل انعطاف؛

-عدم کنترل بر طراحی کار یا حجم کار؛

-شرایط کار فیزیکی ناایمن یا ضعیف؛

-فرهنگ سازمانی که رفتارهای منفی را ممکن می سازد؛

-خشونت، آزار و اذیت یا قلدری؛

-تبعیض و محرومیت؛

-نقش شغلی نامشخص؛

-ارتقاء کمتر یا بیش از حد؛

-ناامنی شغلی، دستمزد ناکافی، یا سرمایه گذاری ضعیف در توسعه شغلی؛

بیش از نیمی از نیروی کار جهانی در اقتصاد غیررسمی کار می کنند، جایی که هیچ حمایت نظارتی برای سلامت و ایمنی وجود ندارد. این کارگران اغلب در محیط‌های کاری ناامن و ساعت‌های طولانی کار می‌کنند، دسترسی کمی به حمایت‌های اجتماعی یا مالی دارند یا با تبعیض مواجه می‌شوند که همه اینها می‌تواند سلامت روان را تضعیف کند.

اگرچه خطرات روانی-اجتماعی را می توان در همه بخش ها یافت، برخی از کارگران به دلیل کاری که انجام می دهند یا کجا و چگونه کار می کنند، بیشتر از دیگران در معرض آنها قرار دارند. کارکنان بهداشتی، بشردوستانه یا اورژانس اغلب مشاغلی دارند که خطر بالای قرار گرفتن در معرض حوادث نامطلوب را به همراه دارد که می تواند بر سلامت روان تأثیر منفی بگذارد.

رکود اقتصادی یا خطراتی مانند از دست دادن شغل، بی‌ثباتی مالی، کاهش فرصت‌های شغلی یا افزایش بیکاری را به همراه دارد.

کار می‌تواند زمینه‌ای باشد که مسائل گسترده‌تری را تقویت کند که بر سلامت روان تأثیر منفی می‌گذارد، از جمله تبعیض و نابرابری بر اساس عواملی مانند نژاد، جنسیت، هویت جنسی، گرایش جنسی، ناتوانی، منشاء اجتماعی، وضعیت مهاجر، مذهب یا سن.

افرادی که دارای شرایط بهداشت روانی شدید هستند، بیشتر از شغل کنار گذاشته می شوند و در هنگام اشتغال، احتمال نابرابری در کار را بیشتر می کنند. بیکاری نیز سلامت روان را به خطر می اندازد. بیکاری، ناامنی شغلی و مالی و از دست دادن شغل اخیر از عوامل خطر برای اقدام به خودکشی هستند.

اقدام برای سلامت روان در محل کار

دولت، کارفرمایان، سازمان‌هایی که کارگران و سایر ذینفعان مسئول سلامت و ایمنی کارگران می‌توانند از طریق اقدامات زیر به بهبود سلامت روان در محل کار کمک کنند:

-با جلوگیری از خطرات سلامت روان در محل کار؛

-حفظ و ارتقای سلامت روان در محل کار؛

-حمایت از کارگران دارای شرایط سلامت روان برای مشارکت و پیشرفت در کار؛

-ایجاد محیطی مناسب برای تغییر؛

اقدام برای پرداختن به سلامت روان در محل کار باید با مشارکت معنادار کارگران و نمایندگان آنها و افرادی که تجربه زندگی در شرایط سلامت روان دارند انجام شود.

 شرایط بهداشت روانی مرتبط با کار را بهبود بخشید

بهبود شرایط سلامت روان در محل کار مربوط به مدیریت خطرات روانی اجتماعی در محل کار است. WHO به کارفرمایان توصیه می کند این کار را با اجرای مداخلات سازمانی که مستقیماً شرایط کاری و محیط را هدف قرار می دهد انجام دهند.

مداخلات سازمانی مداخلاتی هستند که خطرات سلامت روانی محیط کار را ارزیابی، و سپس کاهش، اصلاح یا حذف می کنند. مداخلات سازمانی شامل: فراهم کردن ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر، یا اجرای چارچوب‌هایی برای مقابله با خشونت و آزار و اذیت در محل کار است.

حفظ و ارتقای سلامت روان در محل کار

حفاظت و ارتقای سلامت روان در محل کار به معنای تقویت ظرفیت ها برای شناخت و اقدام در مورد شرایط سلامت روان در محل کار است، به ویژه برای افرادی که مسئول نظارت بر دیگران مانند مدیران هستند.

برای محافظت از سلامت روان، WHO توصیه می کند:

آموزش مدیر برای سلامت روان، که به مدیران کمک می کند تا ناظرانی را که ناراحتی عاطفی را تجربه می کنند، بشناسند و به آنها پاسخ دهند. مهارت های بین فردی مانند ارتباط باز و گوش دادن فعال را ایجاد می کند. و درک بهتری از چگونگی تأثیر عوامل استرس‌زای شغلی بر سلامت روان و مدیریت آن را تقویت می‌کند.

آموزش برای کارگران در زمینه سواد و آگاهی بهداشت روان، برای بهبود دانش سلامت روان در محل کار.

مداخلات برای افراد برای ایجاد مهارت هایی برای مدیریت استرس و کاهش علائم سلامت روان، از جمله مداخلات روانی اجتماعی و فرصت هایی برای فعالیت بدنی مبتنی بر اوقات فراغت.

از افراد دارای شرایط سلامت روان حمایت کنید تا در کار شرکت کنند و در کار پیشرفت کنند.

افرادی که با شرایط سلامت روانی زندگی می کنند، حق مشارکت کامل و عادلانه در کار را دارند. کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق افراد دارای معلولیت، یک توافقنامه بین المللی برای ارتقای حقوق افراد دارای معلولیت (از جمله معلولیت های روانی- اجتماعی)، از جمله در محل کار، ارائه می دهد. WHO سه مداخله را برای حمایت از افراد مبتلا به بیماری های روانی توصیه می کند که به دست آورند، حفظ کنند و در کار مشارکت کنند:

-تسهیلات معقول در محل کار، محیط های کاری را با ظرفیت ها، نیازها و ترجیحات یک کارگر با شرایط سلامت روانی سازگار می کند. آنها ممکن است شامل دادن ساعات کاری منعطف به کارگران، زمان اضافی برای تکمیل وظایف، تکالیف اصلاح شده برای کاهش استرس، مرخصی برای قرار ملاقات های بهداشتی یا جلسات حمایتی منظم با سرپرستان باشند.

-برنامه‌های بازگشت به کار، مراقبت مبتنی بر کار (مانند تسهیلات معقول یا ورود مجدد مرحله‌ای به محل کار) را با مراقبت‌های بالینی مداوم ترکیب می‌کنند تا از کارگران در بازگشت معنادار به کار پس از غیبت مرتبط با شرایط سلامت روان حمایت کنند .

-طرح‌های اشتغال حمایت‌شده به افراد مبتلا به بیماری‌های روانی شدید کمک می‌کند تا از طریق ادامه ارائه سلامت روان و حمایت حرفه‌ای، وارد کار دستمزدی شوند و زمان خود را در محل کار حفظ کنند.

محیطی مناسب برای تغییر ایجاد کنید

هم دولت ها و هم کارفرمایان، با مشورت با ذینفعان کلیدی، می توانند با ایجاد محیطی مناسب برای تغییر، به بهبود سلامت روان در محل کار کمک کنند. در عمل این به معنای:

رهبری و تعهد به سلامت روان در محل کار، به عنوان مثال با ادغام سلامت روان در محل کار در سیاست های مربوطه.

سرمایه گذاری وجوه و منابع کافی، به عنوان مثال از طریق ایجاد بودجه اختصاصی برای اقداماتی برای بهبود سلامت روان در محل کار و در دسترس قرار دادن خدمات بهداشت روان

مشارکت کارگران در تصمیم‌گیری، به عنوان مثال از طریق برگزاری مشاوره‌های معنادار و به‌موقع با کارگران، نمایندگان آنها و افرادی که تجربه زیسته شرایط سلامت روان را دارند.

شواهدی در مورد خطرات روانی-اجتماعی و اثربخشی مداخلات، به عنوان مثال با حصول اطمینان از اینکه تمام راهنمایی‌ها و اقدامات مربوط به سلامت روان در محل کار مبتنی بر آخرین شواهد است.

انطباق با قوانین، مقررات و توصیه‌ها، برای مثال ادغام سلامت روان در مسئولیت‌های بازرسی‌های ملی کار و سایر مکانیسم‌های انطباق.